بازی های محلی در گذر نسل

چرا انسان نیاز دارد که سخن بگوید ؟رسا صدفیان سُخَن ، بابی است که همیشه باز است و این ویژگی برای انسان است که میتواند سخن را به زبان و زبان را به سخن بیارآید . اما سخن چیست ؟ سخن در آنچه که میسازد، اندیشه است . واندیشه شاید در تکامل و بلوغ زیستی است که همراه تحوّل می شود . سفری به موازات دانشی که با جهان زیست خود در تعاملات و تضادهای خود همزاد است . از اینروست که انسان سخنگو ، حیوانی است کامل . کمال در این حیوان به ذات زبانی اوست که توان بیان اندیشه را دارد و این اندیشه به قدرت زبان فرصت رهایی از بند فضای محصور در دنیای سفالینه انسان میبخشد تا انعکاس آینده را به نمایش بگذارد .اما ، انسان که زبان را کشف[صدفیان1] و آنگاه آن را به برترین ابزار جهان بدل ساخت شاید در نخستین گام جدایی از کالبد حیوانی اش نمی دانست که چگونه این جهش تاریخی و ژرفناک خود را به ثمر می رساند ؟ آنچه که دستاورد کهن و عتیق اوست در این کهنه رباط این واقعیت درخشان است که شاه ابزار تمدنی انسان در قالب زبان و کیفیت بیانی آن در حوزه و جغرافیای طبیعی است که برایش امکان تخیّل و تصوّری فراتر از قدرت زیستی اش به ارمغان دارد .انسان زبان ورز که سخنوری یکی از دانشهای انحصاری در اوست امروزه به شاخص این معیار در میان خویش نیز به تکثّر و تنوّعی از دریافتهای عینی و عقلی دست یافته است . شاید این انسان که زبان را در گستره اجتماعی حلقه پیوست اجزاء در بستر یک کلیّت عامّ می داند تصوّر نمی کرد که این مهارت او در گسست میان ادراکات متکثّر چه بسا نقشی به غایت کارآ و ژرف در ساخت بندی های شناختی ایفا خواهد کرد و از این منظر است که هماره این دنیا ، جهانی آمیخته به تضاد های بنیادین است . اما، مهمترین باب سخن پیرامون زبان ، محصول ماندگار بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

شبی که بیدار است شبی که بیدار است .رسا صدفیان صبحی که میاید و در بدرقه شب ، بساط خویش می گسترد . اما این صبح نمی داند که برای رسیدن باید از شب بگذرد . شبی که سفری در خلوت تنهایی میان ازدحام خواب و سکوت دارد .یلدا؛ این تنها شبِ بیدار است که مسافران خود را به صبح میرساند . یلدا، یک واژه نیست گر چه در قامت آن می گنجد . برای همین است که واژه ها همواره در ماهیّت خود به چند گانگی های هویّتی نیز میرسند که آن را میتوان در ( فهمی ) که از کالبد مفهومی آن می تراود در درک جمعی محصور کرد . پس مفهومی که یلدا را برای نمادینه شدنش در میان دوآلیسمی از آگاهی های میان عناصر متضاد گرفتار می سازد ، نه به آن تصوّری است که میخواهیم ستیز را در قامت زمان و مکان در دو سوی این آگاهی جمعی نهادینه کنیم . بل ، بشر از آنروزی که فهمید زمین مام و گهواره اوست برایش ساحتی ماورایی در عین مادّی بودنش پدید آورد تا بداند که هر چه هست و دارد و می سازد و می پردازد ، همه از زمین است و آسمان بر او می بالد و می بارد . حال، این زمین در نظمی که پدیداری آن در ساختار هستی ، همچنان در هاله ای از تقدّس و تفحّص بر گرد مداری پویاست ، هنوز نوع برتر شده خود را از گونه موجودات متکثّر و متنوّع به تقابلی آشکار از چرایی ها اشاره می کند .اما این بشر که زمین را مأمن و پناه خویش می داند برایش الاهه هایی مافوق خویش می سازد تا در اشارات خود به آنچه پذیرفته بی پاسخ نماند . فرهنگ ،در کلیّت تامّ خود این توانایی را برای او ریشه دار کرده است . ریشه ای که آبشخور آن همان زمین است . یلدا اگر در جغرافیای خود میان نظم هستی با اندکی فاصله از دیگر گردشهای میان دو گانه های متضادّی از نور و سایه در نقطه ای خاص به تعامل می رسد برمدار همان نظم هستی است بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

چالش های ارتباط با رسانه( رسا صدفیان )چالش های ارتباط با رسانهپیش سخنهر پدیده ای در بستر زیست اجتماعی از منظر مطالعه ، دارای ملاکهایی است که شناخت این ملاکها در پدیداری تحلیل ها و نوع تبیین آن به منظور دستیابی به ضرورت ها و نیازهایی که ساختار یک منظومه وسیع از صور حیات در ابعاد اجتماعی را بوجود میاورد از الزامات و ویژگیهای بنیادین در پدیدار شناسی است . از اینرو؛ پیشینه شناسی و مطالعه هر یک از پدیده ها در نخستین مرحله از فرایند مطالعات اجتماعی است . این مطالعه در زمینه های مسائل و پدیده های زیست جمعی انسان که بخش عمده و مهم آن را عنصر انسانی در مدار خود به حرکت در آورده در رأس برنامه های فرهنگی و آموزشی است . برای همین است که در جوامع انسانی هدف از اجتماعات و تشکیلات آن ، رسیدن به نتیجه ای است که تکامل و پویایی را نشانه گرفته است .گر چه ، تاریخ هر یک از پدیده های انسانی و اجتماعی در موازنه های زیستی پیرامون اهداف و نقاط مشترکی حرکت می کنند امّا، پیچیدگی و گسترده گی این موضوعات ، ذهن اجتماعی را بر آن میدارد تا در این وسعت بی کران همواره در جهت عناصر و جزئیاتی محدود ، گاه به ضرورت و گاه به انتخاب گام بر دارد . جوامعی که در مسیر پویایی و تکامل در گذار از جریان یک تاریخ که جبر آن حاکمیّت و سیطره بر مسیر حرکت را قهر عامل بر آن می داند ، با تناوبی در زمان و گونه جغرافیایی زیستگاهی خود ، پله های این ترقی و صعود را پیموده اند .تهران ، نیز از این قانون جدا نیست و پیروی آن از طبیعت تکامل ، واقعیت زندگی جمعی را برای خود ملموس ساخته است . تهران با پیشینه ای به مراتب در درازای دو قرن از گام های نخستین خود که واهه ای خوش آب و هوا برای نظاره گر حاکم جلوه میکرد تا به تبدیل شدنش در قامت یک کلا بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

پرده نخست از نمایشی بی پرده رسا صدفیان صحنه را عناصر و وسایل زندگی در خود به هم آمیخته است . به هر سو که نظر میکنی چیزی و وسیله ای در سکون و سکوت فضای تاریک و روشن در ثبوتی از یک حرکت نهایی به انجمادی بی نبض نمایان است . پرده ای که در نیمه راه بر کشیدن خود در همسویی با وسایل و آلات صحنه در نقطه ای از نقش خویش به ایستایی رسیده اند و نوری که ستون باریکه ای از روشنایی را در استوانه ای از ذرّات و غبار معلق در فضا را با زاویه ای شیب دار در گوشه انتهایی صحنه بازی های محلی در گذر نسل...

تَلَنگُری بر حُبابرسا صدفیان – مرداد 1402 تاریخ و مطالعات تاریخی پیش از آنچه که ویژگی پیدا کند ، واقعیّت عینی در زیستگاه اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی، فرهنگی و مهمتر از همه این عناصر ؛ حضور مؤلفه مادّی و ملموس میراث و اسنادی است که بنیان های دانش و علوم را در گستره جهان زیستی پی ریزی کرده اند . بنابر این هر نسلی در امتداد راهی گام میگذارد که نشانه های بی بدیل آن در خاستگاه نسلی نشانگاههای روشن و مُستَدَلی را بر جای گذارده اند .متأسفانه ، فضای حاکم بر کتاب و مطالعه آنچنان که باید ، شایسته نیست و هر آنچه بر قلم رانده میشود اعتماد و اطمینانی در آن دیده نمیشود . از منظر تکلیف ، توفیق گشایش پیوست مکتوب حاصل شد . ماهنامه ای که نام ( گُل خونه ) بر پیشانی دارد و مطالبی را در سطحی نه چندان قوام یافته و وزین برای اهالی کار در شهرداری تهیه دیده است . از این گذشته اگر به مطالب آن توجه شود ، شاید - دانسته و ندانسته – بر ادراکات و شعور مخاطبان ، مَحَکّی نامعقول خورده است و شاخص ترین پرسش شاید این باشد که : چرا چنین شکاف عمیقی میان ( شناخت ) پدیدار شده است ؟ از این مختصر که بگذرم ، اشاره اصلی را به مطلبی نشانه میروم که تحت نام : ( تکیه چال، تکیه ای با قدمت 700 سال) در این ماهنامه به تحریر آمده . توجه را به این نکته مهم جلب می کنم که پیشینه های تاریخی با ذکر اعداد و ارقام ، چیزی نیست که بی محابا و بدون تفکر و فارغ از پشتوانه علمی بتوان آن را در فضای رسانه ای تکثیر کرد . که چه بسا اغلب تحریفات و انحرافات روایی در گذار تاریخی از این باب در مسیر نا درست غلتیده و گمراهی برای مخاطبان را در اهداف خود می نشاند .قدمت 700 ساله برای تکیه ای که پیشینه تاریخی جغرافیای زیستی در شهری مانند تهران - به ی بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

تلفیق میان انتزاع و واقعیت 1 - مهمترين چالش‌هايي كه در دورة فعالیت خود، شخصاً با آن درگير بوده‌ايد، چه بوده است؟ (فعاليت‌هايي كه در سال‌هاي گذشته بخش اعظم دغدغه فكري شما و همکارانتان در سازمان را به خود جلب نموده است. این موارد می‌تواند فنی یا مدیریتی باشد)الف - عنوان چالشملیجک پروری در عرصه مدیریت.هدف از مفهوم ( ملیجک پروری ) با استناد بر نوع سبک و روش رفتار گرایانه ای است که در ساختار سازمانی با توجه به ویژگیهای فرا قانونی آن و عدول از ضوابط و چارچوبهای قانونی و علمی با نادیده انگاشتن توانمندیها و شایستگی های فردی نسبت به حاشیه راندن عناصر خلاق و کارآمد بصورت سازمان یافته عمل میگردد . بر همین اساس ، مفهوم ملیجک پروری مبتنی بر پیشینه تاریخی آن در ساختار های سیاسی و اجتماعی است که در عصر حاضر تسرّی به دیگر امور زیست جمعی و رفتاری یافته است .نا کارآمدی عناصر و نیروهای انسانی این شاخص در بستر کارآیی و بهره مندی از توانمندیهای نیروی انسانی است که فدای برنامه ای معیوب در جهت اولویت دادن به منافع (فردی – گروهی ) در برابر مواضع کلی ساختار و نظام اجتماعی است از اینرو اهمیت بخشیدن به وابستگی های فردی و اشتراک منافع ، مانع اساسی در بکارگیری استعدادهایی است که هرز میروند تبدیل جایگاه کارشناسی به عرصه حضور افراد نالایق و فاقد دانش و مهارت – توزیع ناعادلانه ( عدالت اجتماعی - اقتصادی و رفاهی )جابجایی هایی که بر اساس سلایق شخصی در عرصه مدیریت نسبت به چینش منایع ( نیروی انسانی – تجهیزات و فناوری ) و حاکمیّت نگرشی فرد گرایانه است که عامل بنیادین در توسعه نیافتگی و انحراف از معیارهای مدیریت را در قالب یک نهاد شکل میبخشد . تقسیم و توزیع نا عادلانه عدالت رفاهی و اجتماعی در قالب مزایا و امکان بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

رسا صدفیان ( دانشجوی دکتری ، جامعه شناسی فرهنگی)بخش نخسترویکرد بازتابهنر حاوی اطلاعاتی است که جامعه را تصویر می کند . لبخند تصویر شده در نقاشی ها ، بازتاب نگرشهای اجتماعی وکیفیت مراقبتهای دندان پزشکی است . نمایش های تلویزیونی ، میتوانند اسناد مهمی در ارایه واقعیتهای اقلیت های قومی باشند . همچنانکه در ادبیات جنایی میتوان به ساختارها و ترکیب گروههای اقلیتی در افسران پلیس و نیز ترکیب قومی جنایتکاران ، پی برد .رویکرد باز تاب براین ایده استوار است که هنر ، همواره چیزی در باره جامعه هدف برای مخاطب دارد . هنر آینه جامعه است : رویکرد بازتاب ، معطوف به فهم جامعه است وچون از شیوه های تحلیل و مطالعه آثار هنری در صدد دستیابی به زبان جامعه انعکاس یافته در عصر خود است آنگونه که آینه تصویر را می نمایاند ، هنر نیز در بازتاب واقعیت میتواند عیناً آنچه را که هست،بنمایاند . با این تفاوت که در آثار هنری و بصورت عام در هنر ، بازتابهای زندگی اجتماعی ، سطحی نیستند . لایه های درونی در پدیده ها به توسط رمز نگاریهای نمادین ، نشانه گذاری می شوند . هنر درجامعه به دنبال کشف کدهایی است که بتواند با آنها ، واقعیتهای پنهان در بسترهای زیرین حیات جمعی را به سطح آورده و آشکار سازد . بنابر نظریه مارکسیسم ، آگاهی محصول هستی اجتماعی است وبا تغییر این شالوده ، آگاهی نیز دگرگون میگردد . بدین روی ، ساختار ایدئولوژی میتواند متاثر از زیر ساخت هستی اجتماعی که در بستر اقتصادی شناور است ، اشکال متفاوتی به خود بگیرد . با مطالعه مظاهر مادی و عینی هنر که متبلور در گونه های ناهمسان در گروهها و اجتماعات پدید می گردد ، میتوان شرایط حاکم را در شاکله جامعه درک کرده و در فهم آن کوشید . در دیدگاه آدورنو ؛ به دلیل کسالت بار بودن کار بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

حاجی واشنگتن ....فکر و ذکرمان شد کسب آبرو. چه آبرویی ؟مملکت رو تعطیل کنید. دارلایتام دایر کنید درست تره .مردم نان شب ندارند، شراب از فرانسه می آید.قحطی است، دوا نیست، مرض بیداد می کند، نفوس حق النفس می دهند.باران رحمت از دولتی سر قبله عالم است و سیل و زلزله از معصیت مردم.میر غضب بیشتر داریم تا سلمانی. سر بریدن از ختنه سهل تر .ریخت مردم از آدمیزاد برگشته. سالک بر پیشانی همه مهر نکبت زده.چشم ها خمار از تراخم است.چهره ها تکیده از تریاک.خلق خدا به چه روز افتادند از تدبیر ما؛ دلال، فاحشه، لوطی، لـله، قاپ باز، کف زن، رمال، معرکه گیر، گدایی که خودش شغلی است.ملیجک در گلدان نقره می شاشد.چه انتطاری از این دودمان با آن سرسلسله اخته ؟حقیقتا ما تمدنی کهن داریم یا کهنه! آئین چراغ خاموشی نیست، قربانی خوف مرگ ندارد، مقدر است. بیهوده پروار شدی، كمتر چریده بودی بیشتر می‌ماندی، چه پاكیزه است كفنت، این پوستین سفید حنابسته، قربانی، عید قربان مبارك، دلم سخت گرفته، دریغ از یك گوش مطمئن، به تو اعتماد می‌كنم همصحبت. چون مجلس، مجلس قربانی است و پایان سخن وقت ذبح تو، چه شبیه چشم‌های تو به چشم‌های دخترم، مهرالنساء، ذبح تو سخته برای مندیلماج من و خدا نباش، خدا به هر سری داناست ...از بخت ما یک جاسوس نیست این همه جانثاری را به عرض برساند بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

رسا صدفیان ( دانشجوی دکتری ، جامعه شناسی فرهنگی )رویکرد شکل دهی ( Shaping Approach )در رویکرد شکل دهی ، چارچوب تحلیل پدیده ها بر اساس شکل پذیری جامعه مخاطب و تاثیر گذاری آن در ساختارهای رفتاری و اجتماعی است . گر چه این تاثیر پذیری بر روی جامعه جهت وارونه به خود میگیرد . میتوان چنین پنداشت که ، هنر در طیف وسیع و گسترده خود، کارکرد اثر بخشی را برای جامعه مخاطب و هدف خود داراست . از این جهت ویژگی هنر در بستر ایدئولوژیک ، بیشتر بر جسته میگردد . در اینجا ، میتوان آثار مخرب مظاهر مادی هنر را بر روی جامعه از منظر نوع آن و تکثر در شیوه های اجرایی که اهداف خاصی را منطبق بر یک شیوه رفتاری ، ظاهر می سازد ، مصداق عینی پدیده های اجتماعی دانست . آنگونه که ناظران فرهنگ توده و منتقدان اجتماعی پایه های استدلالشان را پی می ریزند ، هنر های عامه پسند در مسیر رشد جامعه به سوی رفتارها و هنجارهای خاص گام بر میدارند و این حرکت و گام سپاری هنرهای توده میتوانند باز تاب واقعیاتی باشد که در عرصه های اجتماعی جریان دارد . و در روایتی دیگر گفته میشود ؛ نوعی از هنر در رویکرد شکل دهی ، سبب انحطاط اخلاقی و رفتاری است حال آنکه ، شاید هنر در توسعه و گسترش آن رفتار خاص و فرا گیر شدن چنین ویژگی دخالت و تاثیر گذار باشد . به سخن دیگر ، عینیت رفتارهای غیر هنجاری که خاص طیف های اجتماعی در خرده فرهنگهای یک جامعه ، اشکالی از شاخص های نمادین به خود میگیرد در پدیدار شدن آنها ، هنر و فرهنگ توده به عنوان نقش مکمل و حمایت کننده را ایفا میکند که این مهم میتواند تاییدی اجتماعی در فرایند مشروعیت بخشیدن به چگونگی آن رفتار بوده و دلیل تشدید کننده در روند جامعه پذیر کردن ذکر گردد . چیزی که مارکسیست ها از آن به عنوان کانالیزه کرد بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب

حافظ را در تسامح و تساهل گر بنگریدحافظ را در تسامح و تساهل گر بنگرید.            حافظ  را زبانی است که نوایش  از نای غیب به گوش می خواند . نای غیبی که نوای آهنگین آن  در سندان  نافهمی مردمان به هیچ پتکی نرم نمیگردد .این بی درکی از زمانه برای عوامی که درک واقعیت را در پرده نهان داشته اند و اراده ای برای گشایش این حجاب در خود نمی یابند ، عوامی که عجز خویش را از واقعیت در پرتو افشانی انوار فروزان خورشید پذیرفته اند و در این ره سوی افسانه خزیدند . شاید این فسون گرایی برای قومی که سختی و سنگینی شناخت را تاب تحمل و بردباری ندارد ؛ وهم  فسون و گرایش به رویای بعید از واقعیت در دنیای عین ، او را گرفتار ذهن و خیال پروری ( صورت گرایی ) ماورایی می سازد . در این جهان کاذب خیال است که آرزوهایش و نافهمی های نسلش را به بار و ثمر نزدیک می سازد . تصوّری که او را از بی وزنی و معلق بودن در واقعیت مادّی و عینی بیرون به سوی سازش و خواهش ذهنیّت درون که دنیای نا محسوس و دست نیافتنی اش را به جنبه هایی از رهایی گره می زند ، هدایت می کند .حافظ در زمانه خویش ، زبان غیب دنیایی بود که واقعیت بیرون را می دید امّا ؛ لحن و مفاهیمش آنچنان در لفافه های معانی لایه به لایه در خود پیچیده بودند که رسیدن به قطب معنی در هسته درون ، چه بسا برای خواص اندک شمار زمانه خویش بسی مشکل بود که عشق در نخست آسان می نماید اماّ بر می افتند مشکل ها . حافظ در قرنی که می زیست با قرنی که اکنون با ما می زید ، چرخش ایّام و گردش اسحاب بسیار دیده است ، لیک در این نقطه که کانون درک یگانه و منحصر اوست  اشتراک جهانی پیدا میکند . این اشتراک در گفتمان شناخت بازی های محلی در گذر نسل...ادامه مطلب